Πότε, πώς και γιατί να διεξάγετε δοκιμές για παράσιτα σε ενήλικες

Δοκιμές παρασίτων

Μία από τις γνωστές αναφορές: "Στην πραγματικότητα, τα παράσιτα έχουν σκοτώσει πολύ περισσότερους ανθρώπους από όλους τους πολέμους στην ιστορία". Παραδόξως ως ένα απλό, μερικές φορές ατομικό όντας, είναι δυνατόν να διαταραχθεί το έργο ενός μεγάλου οργανισμού. Οι άνθρωποι δεν έμειναν στο χρέος. Οι μέθοδοι αναπτύχθηκαν με τις οποίες μπορείτε να εντοπίσετε μια παρασιτική εισβολή στα πρώτα στάδια και να ξεκινήσετε την θεραπεία εγκαίρως. Οι αναλύσεις για τα παράσιτα σε ενήλικες μπορούν να αποτελούνται από ένα κανονικό κρατικό νοσοκομείο και στο εργαστήριο για ιδιωτικές κλινικές.

Ποιοι είναι παράσιτα και πώς να τα αναγνωρίσουν

Τα παράσιτα είναι μια πολυάριθμη ομάδα οργανισμών που μπορούν να υπάρχουν μόνο λόγω των πόρων του ιδιοκτήτη. Δεν μπορείτε να ζήσετε μόνοι σας. Τα παράσιτα στο ανθρώπινο σώμα είναι στερεωμένα στο δέρμα (έντομα, τσιμπούρια) στην οδό στομάχου (Ascarides, Plug -in Needle Worms). Στο έντερο είναι το φθηνότερο περιβάλλον για τη σημαντική δραστηριότητα του παρασίτου. Υπάρχουν επίσης πλάσματα που ζουν στα λεμφικά αγγεία (Filiria) στις βλεννώδεις μεμβράνες των εσωτερικών οργάνων (Trematoda). Για να κερδίσετε μια θέση στο σώμα του ξενιστή, τα σκουλήκια και το πρωτόζωο χρησιμοποιούν τα κύπελλα αναρρόφησης, τα άγκιστρα, τα μανταλάκια ρούχων, τις πλάκες χιτίνης ή τα σκληρά μαλλιά.

Είναι δυνατόν να προσδιοριστεί η παρουσία παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα και η αποικία του, με τις μεθόδους της σύγχρονης εργαστηριακής διάγνωσης που χρησιμοποιούνται. Ποιες δοκιμές πρέπει να διεξάγονται για παράσιτα για τον ενήλικα:

  1. Ιστολογική εξέταση των περιττωμάτων.
  2. Ορολογικές μελέτες (εξετάσεις αίματος): Ανοσοσορική ανάλυση (ELISU), έμμεση αντίδραση αιμογλύνωσης (RNG), αντίδραση ανοσοποιητικού φθορισμού (μέθοδος ύφαλου ή τέχνης), αντίδραση δεσμού περιπετειών.
  3. Ανάλυση PCR.

Η διάγνωση είναι συχνά δύσκολη, διότι δεν είναι όλες οι παρασύψεις χαρακτηριστικές κλινικές εκδηλώσεις και όχι όλες οι μέθοδοι είναι εξίσου ευαίσθητες. Ποιο είναι το όνομα της ανάλυσης, η οποία πρέπει να ληφθεί, θα πει ο ελκυστικός γιατρός. Συχνά συνιστάται η διεξαγωγή μιας περιεκτικής ανάλυσης για τα παράσιτα.

Ποιος είναι ο κίνδυνος των παρασίτων;

Οι παρασιτικές εισβολές εξαντλούν μεγάλη ανθρώπινη ασυλία. Η ανοσία είναι ένα από τα συστατικά του ρυθμιστικού συστήματος του σώματος. Με ανοσολογική ανεπάρκεια:

Να είστε προσεκτικοί

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι μολύνονται με παράσιτα. Μπορεί να μην υποψιάζεστε ότι έχετε πέσει θύματα παρασίτων.

Είναι εύκολο να προσδιοριστεί η παρουσία παρασίτων στο σώμα με ένα σύμπτωμα - μια δυσάρεστη μυρωδιά από το στόμα. Ρωτήστε τους αγαπημένους εάν έχετε κακή αναπνοή το πρωί (πριν βουρτσίζετε τα δόντια σας). Εάν ναι, είστε μολυσμένοι με παράσιτα με πιθανότητα 99%.

Οι λοιμώξεις με παράσιτα οδηγούν σε νεύρωση, γρήγορη κόπωση, αιχμηρές αλλαγές διάθεσης και πιο σοβαρές ασθένειες.

Σε άνδρες Δημιουργία παρασίτων: προστατίτιδα, ανικανότητα, αδένωμα, κυστίτιδα, άμμο, πέτρες νεφρών και φουσκάλες.

Σε γυναίκες: Πόνος και φλεγμονή των ωοθηκών. Το ινώδες, το μυώμα, η μαστοπάθεια ινών ινών, η φλεγμονή των επινεφριδίων, οι φουσκάλες και οι νεφροί αναπτύσσονται. Καθώς και την καρδιά και τον καρκίνο.

Θα θέλαμε να προειδοποιήσουμε αμέσως ότι δεν χρειάζεται να τρέξετε στο φαρμακείο και να αγοράσετε ακριβά φάρμακα που, σύμφωνα με τους φαρμακοποιούς, θα χαράξουν όλα τα παράσιτα. Τα περισσότερα φάρμακα είναι εξαιρετικά αναποτελεσματικά, αλλά πολύ ζημιά στο σώμα:

  • Ο κίνδυνος της ιογενούς μόλυνσης αυξάνεται.
  • Ο βαθμός αντιοξειδωτικής και αντι -καρκίνο προστασίας μειώνεται.
  • Υπάρχει παραβίαση της αγγειακής διαπερατότητας και των δυσλειτουργιών στην αιματοποίηση.

Τα παράσιτα μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις.

Οι Helminers έχουν επίσης άμεσο επιβλαβές αποτέλεσμα. Είναι συνδεδεμένα με τα εσωτερικά όργανα με αιχμηρά άγκιστρα ή πάνελ, τα οποία μηχανικά βλάπτουν τις βλεννώδεις μεμβράνες. Το κανονικό έργο του προσβεβλημένου σώματος παραβιάζεται.

Οι δραστηριότητες Helminthen βλάπτουν το σώμα σε μοριακό επίπεδο. Ο ρυθμός σύνθεσης ινσουλίνης, αυξητικού παράγοντα και κολλαγόνο μειώνεται. Αυτό οδηγεί σε επιβράδυνση των διαδικασιών ανάπτυξης και φυσικής ανάπτυξης. Η απορρόφηση στο λεπτό έντερο μειώνεται επίσης. Οι παρασιτικές λοιμώξεις χαρακτηρίζονται από μια μικρή χρόνια απώλεια αίματος από τα επηρεαζόμενα όργανα.

Πρόσφατες επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι τα σκουλήκια στο έντερο διακρίνουν συγκεκριμένες τοξίνες που καταστέλλουν τις δραστηριότητες των κυτοκινών. Αυτά είναι μόρια πληροφοριών που ρυθμίζουν τις ενδοκυτταρικές επαφές. Δίνουν πληροφορίες κυττάρων σχετικά με το εξωτερικό περιβάλλον. Εάν υπάρχει ελεύθερος χώρος, το κελί μπορεί να ξεκινήσει με το τμήμα. Η παρεμπόδιση του έργου των κυτοκινών μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό ενός όγκου. Οι κυτοκίνες παρέχουν επίσης μια συμφωνημένη αντίδραση των ανοσοποιητικών, νευρικών και ορμονικών συστημάτων στην επίδραση των ξένων δραστικών συστατικών.

Λόγοι για την υποβολή της ανάλυσης για παράσιτα

Εάν ένα άτομο έχει μολυνθεί από μεμονωμένα παράσιτα, μπορεί να μην αισθάνονται συμπτώματα. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, ο αριθμός των ελμινών αυξάνεται και η μόλυνση εκδηλώνεται. Είναι απαραίτητο να διεξαχθούν δοκιμές για παράσιτα εάν υπάρχουν συμπτώματα όπως ο κοιλιακός πόνος από διαφορετικό εντοπισμό που μπορεί να συμβεί αυθόρμητα ή με ψηλάφηση.

Ο τύπος των συμπτωμάτων εξαρτάται από τον τύπο των παρασίτων. Η κνησμό και η καύση στην πρωκτική περιοχή προκαλούν pinworms. Ο Askarides προκαλεί σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις και κοιλιακό πόνο. Η Λάμπια, οι εχινοκοκί και η διχαλωτή επιρροή επηρεάζουν το ήπαρ. Είναι συχνά η αιτία της παρεμπόδισης της χολικής οδού και της χοληστασίας (στασιμότητα της χολής), φλεγμονή της χοληδόχου κύστης. Τα ελαφριά περιττώματα με σταγόνες λίπους είναι ένα από τα κύρια σημάδια της παθολογίας του ήπατος και του παγκρέατος. Το σύμπτωμα μιας παρασιτικής επίδρασης στο ήπαρ και τη χοληδόχο κύστη είναι ο πόνος στο δεξιό υποχονδρικό.

Εάν εμφανιστούν ορισμένα από τα αναφερόμενα συμπτώματα, είναι απαραίτητο να μεταβείτε στο νοσοκομείο για να εντοπίσετε τα παράσιτα στο σώμα εγκαίρως. Είναι απαραίτητο να διεξάγονται τακτικές προληπτικές δοκιμές για παράσιτα για παιδιά, άτομα που ζουν ή εργάζονται με ζώα. Εάν τα ακατέργαστα, τρελά, ελαφρώς αλατισμένα κρέας, λαρδί ή ψάρια καταναλώνονται τακτικά για φαγητό, ο κίνδυνος μόλυνσης είναι πολύ υψηλός. Σε αυτή την περίπτωση, είναι επίσης απαραίτητο να ελέγχετε τακτικά για τον εντοπισμό των παρασίτων.

Λεπτομερής συν -προγράμματα

Ένα ιστολογικό συν -πρόγραμμα είναι μια μικροσκοπική εξέταση των περιττωμάτων για την ανίχνευση αυγών, των προνυμφών ή των ίχνη της ζωτικής δραστηριότητας των ενηλίκων των παρασίτων. Μια λεπτομερής ανάλυση του KOT είναι μια καθολική μέθοδος για την ανίχνευση των εντερικών ελμινθών (Pinworms, Ascaris, Ankylost, κεφαλή δαμάσκηνου).

Πώς να πραγματοποιήσετε μια ανάλυση κοπράνων. Πρέπει να αγοράσετε ένα ειδικό αποστειρωμένο δοχείο σε ένα φαρμακείο. Είναι γεμάτο με το ένα τρίτο του όγκου με μάζες των κοπράνων. Πριν από την αφόδευση, είναι απαραίτητο να ουρλιάζουμε έτσι ώστε τα ούρα να μην εμπίπτουν στη δοκιμή. Το καπάκι του γεμάτου δοχείου είναι σταθερά στριμμένο.

Το βιοϋλικό δεν μπορεί να διατηρηθεί στο ψυγείο για περισσότερο από 8 ώρες, μετά από αυτό το διάστημα δεν είναι πλέον κατάλληλο για έρευνα. Μια εβδομάδα πριν από την ανάλυση, πρέπει να σταματήσετε τη λήψη φαρμάκων, εξαιρουμένων των τηγανισμένων και ψηλών πιάτων. Την παραμονή του φράχτη του υλικού, δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα κεριά του ορθού, να πιείτε ένα καθαρτικό ή να το κάνετε καλά.

Το κύριο μειονέκτημα του συν -προγράμματος είναι χαμηλή απόδοση (περίπου 35%). Τα Helminers δεν βάζουν αυγά κάθε μέρα. Ως εκ τούτου, η ανάλυση των περιττωμάτων για τα παράσιτα πρέπει να πραγματοποιηθεί τρεις φορές με διάστημα 3 έως 5 ημερών. Τα διδακτικά αποτελέσματα μπορούν συνήθως να επιτευχθούν 4-6 ημέρες μετά την παράδοση.

Ξύσιμο σε παράσιτα

Ξύσιμο σε παράσιτα

Η διάλυση ή το επίχρισμα από την περιοχή του πρωκτού λαμβάνεται μόνο για τη διάγνωση της εντεροβιώδους (Pinworm). Το επίχρισμα λαμβάνεται με δύο τρόπους:

  • με ειδική σπάτουλα ή βαμβακερό μαλλί.
  • Με τη βοήθεια μιας κολλώδους μπάντας.

Μια σπάτουλα μπορεί να αγοραστεί σε ένα φαρμακείο. Το επίχρισμα αφαιρείται γύρω από τον πρωκτό και το βήμα. Η διαδικασία μπορεί να πραγματοποιηθεί στο σπίτι ή σε κλινική. Ο φράκτης του υλικού πραγματοποιείται το πρωί πριν δεν μπορείτε να πλύνετε ή να διπλασιάσετε. Εάν το μηδέν έγινε στο σπίτι, η σπάτουλα πρέπει να τοποθετηθεί σε σφραγισμένο δοχείο ή τσάντα και να παραδοθεί στο εργαστήριο την ίδια ημέρα. Το αποτέλεσμα της ανάλυσης μπορεί να διατηρηθεί αύριο. Προκειμένου να γίνει ακριβής διάγνωση, η ανάλυση για τα παράσιτα πρέπει να υποβληθεί αρκετές φορές στη σειρά.

Εξετάσεις αίματος

Μπορείτε να δώσετε αίμα για παράσιτα. Πρόκειται για ένα καθολικό αντικείμενο της εργαστηριακής έρευνας. Αλλάζοντας τη σύνθεσή του, οι παθολογίες μπορούν να αξιολογηθούν μέσα στο σώμα. Πώς μπορώ να εντοπίσω τα παράσιτα, να εξετάσω το αίμα, ποιες δοκιμές δωρίζονται; Διεξάγεται μια ανοσοσφαιρική ανάλυση για αντισώματα και αντιγόνα, μια αντίδραση έμμεσης αιμαγουνίωσης και ανοσολογικού φθορισμού. Σε μια γενική εξέταση αίματος, παρουσία παρασιτικής λοίμωξης στο σώμα του επιπέδου των ηωσινοφίλων, το σώμα αυξάνεται.

ELISA

Με την ανοσοδιολογική ανάλυση (ELISA) μπορείτε να προσδιορίσετε την παρουσία και τη συγκέντρωση ανοσοσφαιρίνης (αντισώματα) στο αίμα, τα οποία παράγονται ως απάντηση στην εισβολή των εξωτερικών κεφαλαίων (αντιγόνα). Η ανάλυση IFA είναι μια εξαιρετικά ευαίσθητη μέθοδος με την οποία μπορείτε να εντοπίσετε αντιγόνα ακόμη και σε μικρές ποσότητες. Με τη βοήθειά σας μπορείτε να καθορίσετε με ακρίβεια τον τύπο των παρασίτων, τον αριθμό της αποικίας και την αναπτυξιακή φάση της διαδικασίας.

Η ELISA για τα παράσιτα στο ανθρώπινο σώμα αποκρυπτογραφείται από αντισώματα σύμφωνα με πέντε τάξεις. Προκειμένου να διαγνωστεί η ελμινθική εισβολή, υπάρχουν αρκετές ανοσοσφαιρίνες μόνο τριών τάξεων:

  1. Immoglobulin Μ (IgM). Παράγονται 4 ημέρες μετά τη μόλυνση, οι οποίες είναι διαθέσιμες στο αίμα για 6 εβδομάδες. Η παρουσία IGM δείχνει την εντατική αναπαραγωγή ξένων παραγόντων.
  2. Immoglobuline G (IgG). Εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος 20 έως 28 ημέρες μετά τη μόλυνση και μπορούν να υπάρχουν στο πλάσμα για αρκετούς μήνες ή χρόνια. Η παρουσία της IgG υποδεικνύει μια λοίμωξη.
  3. Immoglobulin Α (IgA). Παράγονται δύο εβδομάδες μετά τη διείσδυση των παθογόνων οργανισμών και εξαφανίζονται μετά από 5-8 εβδομάδες. Η παρουσία IgA δείχνει μια λοίμωξη ή ότι το σώμα καθαρίζεται.

Ένα δείγμα αίματος για την ELISA μεταβιβάζεται στο αδειάζει το στομάχι το πρωί.

RNA

Η αντίδραση της έμμεσης αιμαγουνίωσης είναι η πιο συγκεκριμένη και πιο ευαίσθητη από όλες τις ορολογικές μεθόδους. Εξετάζεται η αντίδραση των ερυθρών αιμοσφαιρίων στην επίδραση μιας ποικιλίας αντιγόνων. Βαθμολογήστε τον τύπο και την ένταση της καθίζησης των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Με υψηλή και έντονα εντατική αντίδραση, ο πυθμένας του σωλήνα καλύπτεται με κολλημένα ερυθρά αιμοσφαίρια. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης αποκρυπτογραφούνται από τον θεράποντα γιατρό.

Γρηγορότερα

Μια έμμεση αντίδραση του ανοσοποιητικού φθορισμού σας επιτρέπει να εντοπίσετε ένα σύμπλεγμα αντισπωματισμού αντιγόνου. Για το σκοπό αυτό, ένα δείγμα αίματος αντιμετωπίζεται με έναν ειδικό ορό κατά των ανοσοσφαιρίνης που περιέχει φθοροχρόμιο στη σύνθεση. Στη συνέχεια, το δείγμα εξετάζεται υπό μικροσκόπιο φθορισμού.

Τα αποτελέσματα αξιολογούνται με βάση την ένταση της κίτρινης -πράσινης λάμψης. Οι υψηλοί τίτλοι υποδεικνύουν την παρουσία μιας ελμινθικής εισβολής. Ο γιατρός του δικηγόρου συμμετέχει στην αποκωδικοποίηση των αποτελεσμάτων της ανάλυσης.

Rsk

Ένα αντίσωμα με το αντίστοιχο αντιγόνο σχηματίζεται από ένα ανοσοσυμπλεγμένο σύμπλεγμα που μπορεί να στραφεί σε ένα σύστημα συμπληρώματος. Αυτό βασίζεται στη μέθοδο RSK (αντίδραση της δέσμευσης συμπληρώματος). Εάν το σύμπλεγμα αντιγόνου-αντισώματος δεν σχηματίζεται, το συμπλήρωμα παραμένει ελεύθερο.

Το RSK χρησιμοποιείται για τη διάγνωση της οξείας φάσης των παρασιτικών ασθενειών.

Διάγνωση με PCR

Η αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης είναι μια σύγχρονη και υψηλή μέθοδος έρευνας. Με τη βοήθειά του μπορείτε να διαγνώσετε την παρουσία ιών, βακτηρίων, πρωτόζωων και ενδοκυτταρικών παρασίτων στο σώμα. Το αίμα και άλλα βιολογικά υγρά είναι κατάλληλα για την ανάλυση.

Το αποτέλεσμα της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης είναι το αποκρυπτογραφημένο DNA του παρασίτου. Μπορείτε να καθορίσετε με ακρίβεια τον τύπο του παθογόνου οργανισμού. Το μειονέκτημα της PCR είναι ότι είναι αδύνατο να διαπιστωθεί ο αριθμός των παρασίτων και το στάδιο της ανάπτυξης της νόσου.

Πρόληψη με θόρυβο

Δίπλωμα

Οι αναλύσεις για τον εντοπισμό των παρασίτων πρέπει να διεξάγονται από κάθε άτομο. Οι τακτικές μελέτες θα βοηθήσουν στην αποφυγή τεράστιων προβλημάτων υγείας που προκαλούν αυτά τα μικρά πλάσματα. Ο γιατρός θα πει ποια μέθοδος ανάλυσης είναι καλύτερο να επιλέξετε.